Korzystanie z odzieży roboczej regulują przepisy Kodeksu Pracy, a w szczególności jego artykuł 237 pkt 7. Artykuł ten wskazuje, że pracodawca musi bezpłatnie dostarczyć pracownikowi odzież i obuwie robocze (spełniające określone normy) w przypadkach jeśli odzież własna pracownika w wyniku wykonywania obowiązków może zostać zniszczona lub zabrudzona a także ze uwagi na wymagania technologiczne, sanitarne lub BHP. Jaki typ odzieży roboczej jest używany na danym stanowisku pracy decyduje pracodawca. Pracodawcy jednakże – za zgodą pracowników – mogą wskazać stanowiska, na których pracownicy mogą używać własnych ubrań i butów roboczych, jednak muszą one spełniać normy BHP. Pracownicy nie mogą jednak używać własnych ubrań i obuwia roboczego na stanowiskach przy obsłudze urządzeń, oraz przy czynnościach które silnie brudzą ubrania lub powodują ich skażenie środkami chemicznymi albo szkodliwymi biologicznymi. Za używanie prywatnej odzieży roboczej pracodawca powinien wypłacać pracownikom dodatkowe pieniądze. Ekwiwalent za ubranie robocze wypłacany przez pracodawcę musi uwzględniać realne ceny odzieży i obuwia roboczego. Ekwiwalent należy się również za pranie odzieży roboczej przez pracownika. Nie dotyczy to przypadków, gdy używana przez zatrudnionych odzież robocza jest skażana w trakcie pracy chemikaliami, substancjami radioaktywnymi lub zakaźnymi – w tych sytuacjach pranie, czyszczenie czy zabezpieczanie odzieży prywatnie przez pracownika jest niedozwolone. Pracodawca określa też okres użytkowania ubrań i butów roboczych – na przykład jeden przekazany bezpłatny komplet roboczy może przysługiwać raz na pół roku a buty raz na 12 miesięcy. Warto pamiętać, że i ubrania robocze i buty stanowią własność pracodawcy. Pracownicy nie mogą więc ich zbywać czy używać poza zakładem lub stanowiskiem pracy. Jeśli pracownik otrzymał od pracodawcy odzież ochronną, wówczas ma obowiązek używać jej zgodnie z przeznaczeniem. Nie korzystanie z odzieży roboczej (o ile taka jest wymagana na danym stanowisku pracy) niesie poważne konsekwencje – pracodawca nie może dopuścić pracownika do pracy, o ile nie ma on na sobie odpowiedniej odzieży czy obuwia. Pracownik odzież ochronną musi otrzymać jeszcze przed zaczęciem pracy na swoim stanowisku. Odzież zapewniana przez pracodawcę musi uwzględniać istotne cechy pracownika (np. wzrost, budowę ciała, wagę) oraz wymogi dotyczące zajmowanego stanowiska pracy (inne ubranie otrzyma np. spawacz pracujący na zewnątrz a inne operator maszyny